Dziki step

Spirit

Jest to cudowne miejsce. To wielki otwarty teren mający w sobie wiele niespodzianek.

____________

Wbiegł delikatnym galopem. Było już całkiem ciemno. Spojrzał w niebo pełne gwiazd. Rozmarzył się chwilkę i przymknął oczy do czasu, gdy jego grzywa nie zaczęła tańczyć na wietrze. Wtedy spojrzał daleko przed siebie. -Czas powrócić do tego co kocham..- Powiedział sam do nie wiadomo czego. Gdy wiatr przyspieszył on poczuł w sercu wolność. Stanął dęba i zarżał głośno. Po chwili zaczął pędzić cwałem przed siebie. Teren nie był równy lecz on nie bał się niczego. Co kilka metrów przeskakiwał różne wyższe przeszkody znajdujące się na jego drodze. Spojrzał Jeszcze raz w niebo i zarżał głośno co wzbiło w powietrze orła siedzącego w trawie. Biegł obok orła pędem. to dla niego było wszystko. to kochał nad życie. Wciąż nawzajem zaczepiając się z orłem biegł najszybszym cwałem pod nocnym niebem i czuł się tak jak on- Jakby miał skrzydła.... Jakby latał...

Maila

Na horyzoncie pojawił się obłok kurzu w końcu w tę okolicę przybiegła klacz o dość niesamowitej maści kawy z mlekiem. Rozejrzała się po czym powiedziała
- Jak ja to kocham

Thenar

Nie wiadomo skąd i kiedy na Stepie, tuż obok klaczy pojawił się tajemniczy osobnik. Uśmiechnął się nikle na widok jej piękna, po czym zabrał się za nawiązanie kontaktu nie tylko wzrokowego.
-Witam Cię. -Rzekł miłym głosem.

Maila

Parsknęła cicho gdy zauważyła nagłe pojawienie się ogiera.
- Cześć. - powiedziała po chwili dodała - Jestem Maila.

Thenar

Wypuścił powietrze z chrap, robiąc przy tym obłok pary widoczny nawet przy ładnej pogodzie, jakiej dzisiaj nie mało.
-Miło mi cię poznać. Mnie zwą Thenar, ale możesz mi mówić Czarny Kłąb. -Uśmiechnął się szeroko, no cóż, przezwisko do najciekawszych nie należało, ale lubił jak właśnie tak do niego mówiono.

Maila

Zaśmiała się cichutko i powiedziała - W takim razie tak cie będę nazywać. Mi także miło cię poznać.

Thenar

Uśmiechnął się. Miał już taką naturę, że lubił często szczerzyć zęby.
-Może się przejdziemy? -Zaproponował puszczając klacz przodem.
-Ta okolica sprzyja miłym spacerom.

Maila

- Chętnie. Uwielbiam być w ruchu . - odpowiedziała odwracając do niego swój łeb. - No to chodźmy.

Thenar

-Tak jak ja. Bycie dłużej w bezruchu to dla mnie prawdziwa katorga. -Powiedział, jak zwykle dodając nutkę uśmiechu.
-Wiesz, jesteś pierwszą i jedyną osobą, którą tu poznałem.

Maila

- Skoro tak zgaduję że należysz do Stada Dzikiego Cwału? - spytała po czym dodała - Ty też jesteś pierwszą osoba która tu spotkałam

Thenar

-Masz rację. A ty? Obstawiam to samo stado. -Posłał jej ciepły uśmiech.
-Skoro oboje lubimy poszaleć galopując po przestworzach, to może porzucimy ten żmudny spacerek i pobiegamy? -Spytał przyspieszając kroku.

Maila

- Jeszcze nie ale mam nadzieję że wkrótce mnie przyjmą. - sprostowała po czym powiedziała przyśpieszając ze stępa do lekkiego kłusu. - Mnie o to dwa razy nie trzeba prosić.

Thenar

-Ja też jeszcze nie wiem czy mnie przyjmą, ale myślę, że tak. Tobie też życzę szybkiej akceptacji. -Powiedział z przemiłym wyrazem pyska, po czym trącił ją delikatnie w bark.
-Berek! -Wykrzyknął szubko się oddalając. W prawdzie taka gra należy do dziecinnych, ale dorosłemu nigdy nie zaszkodzi powrócić do tych wspaniałych i beztroskich lat.

Maila

Zaśmiała się i natychmiast zaczęła go gonić galopem pełnym gracji. W końcu dogoniła go trąciła bokiem i powiedziała - Ty jesteś berkiem!- po czym ze śmiechem zaczęła uciekać.

Thenar

-Osz ty! Spryciula z Ciebie. -Zaśmiał się, ruszając za klaczą pełnym galopem.
-Oddaję...Berek! -Klepnął ją z barku. Szybko zawrócił, biegnąc co sił w nogach poprzez Step.