Dolina Strumieni

Spirit

Jest to śliczna dolina stworzona z małych pagórków. Nie przebywają tu złe konie. Jest tu bardzo przyjemnie. Kwitną tu wiśnie, jabłonie, mięta, pokrzywy i wszelkiego rodzaju kwiaty. Przez rozległą dolinę pagórków przepływa bardzo wiele strumyczków. Właśnie dlatego dolina ta nazwana została przez tutejsze konie "Doliną Strumieni"

__________________________

Wbiegł na dolinę galopem. Rozglądał się po pięknej okolicy. Podszedł do pobliskiego strumienia i napił się wody. Była wyjątkowo zimna, lecz orzeźwiająca. Obserwował przez długi moment horyzont po czym zaczął skubać pyszne pokrzywy.

Maila

Wkrótce w okolicy rozległ się tętent galopujących kopyt i Maila pojawiła się tutaj. Podeszła do jednego z strumieni by napić się wody. Odskoczyła nagle bo oczywiście woda była bardzo zimna.

Lider

Stał po drugiej stronie strumienia, ale gdy tylko zobaczył klacz, która pojawiła się na przeciwko niego... Serce zabiło mu mocniej. Nigdy nie wiedział tak cudownej klacz! Wskoczył do wody, pod płyną do niej. Stojąc jeszcze w wodzie przywitał się. - Witaj piękna, jestem Lider. - Powiedział i uśmiechnął się czarująco.

Maila

Zastrzygła uchem, przekrzywiła głowę,uśmiechnęła się i z zaciekawieniem spojrzała na nieznajomego.- Witaj i miło mi. Mnie zwą Maila. - przedstawiła się.

Lider

Nim zdążył sam sobie zaprotestować z jego ust wydobył się potok słów pełen komplementów. - Śliczna jesteś... A te oczy! Czarujące. Mrr. - Krótki ten jego potok słów. Wyszedł z wody i kontynuował podrywanie. - Może spacer ślicznotko? Nie dasz się dwa razy prosić prawda księżniczko? - Sam nie wiedział co się z nim działo, przeszedł obok niej, otarł się o nią i odwrócił się z pytającym wzrokiem - Idziesz?

Maila

Powstrzymała się od wybuchu śmiechem ale miała bardzo zabawną minę. A jednak zgadł . Nie dała się prosić dwa razy. Coś jej wpadło do głowy. - Czy nie należysz przypadkiem do Stada Dzikiego Cwału? - spytała.

Lider

Przeraziło go pytanie klaczy... Czy coś jest z nim nie tak? A owszem, na pewno, ale jednak coś ją zaniepokoiło. - Owszem, należę. Coś jest ze mną nie tak ślicznotko? - Parsknął nerwowo. Zaczął przebierać nogami w miejscu... O co jej chodzi? Czemu... A właściwie 'czemu'?

Maila

- Nie. - zaprzeczyła z pogodnym uśmiechem - Ja też do niego należę. Tak i tylko się zastanawiałam skąd wobec tego u ciebie takie zamiłowanie do spacerów?

Lider

- Ach, bo myślałem, że ty wolisz spacerki jak zresztą większość koni. - Puścił do niej oko. - To co? Może mały wyścig, piękna? - Zapytał i uśmiechnął się czarująco.

Maila

Uśmiechnęła się i wytłumaczyła - Tak się chciałam upewnić czy biegać też lubisz. Bo ja tak. Ale jak na razie wystarczy spacerek - powiedziała puściła do niego oko.