Cichy Wodospad

Thenar

-Ja to wręcz kocham. -Ucieszył się na propozycję ogiera, a zwłaszcza, że wprost rozpierała ją energia.
-Jestem za! -Powiedział z uśmiechem.

Spirit

Już miał ochotę zerwać się niczym tornado. Uśmiechnął się. Jego serce zabiło szybciej. Jednak musiał jeszcze poczekać na odpowiedź Maili. -Maila, co ty na to?- Powiedział nie wytrzymując już.

Maila

Zarżała jakby ciągle była źrebakiem
- No jasne ze tak! Kocham to1! Takiej propozycji mi dwa razy powtarzać nie trzeba! - powiedziała i aż nerwowo zaczęła dłubać kopytem w ziemi cała gotowa do biegu.

Thenar

-No to na co jeszcze czekamy? -Spytał niecierpliwiąc się, jego energia i pełnia życia była aż nieprzewidywalna. Musiał się wyszaleć, wybiegać, z resztą jak każdy w tym wieku ogier.
-Ehh, to ci dopiero. -Spojrzał zmartwiony w niebo. Po jego widoku stwierdził, że nie ma co tu dłużej zostawać, zaraz zapadnie zmrok.
-Na mnie już czas. Żegnam i życzę miłego biegania. -Mówiąc wyszedł.

Maila

Spojrzała za nim.
- No dobrze do zobaczenia. Ja tam mogę nawet po zmroku galopować przy świetle księżyca. - z tymi słowami zwróciła się do Spirita.

Spirit

Spojrzał nieco zmartwiony na odchodzącego ogiera. -Do zobaczenia!- Powiedział życzliwie do Thenara. Machnął głową do Maili i rzucił się cwałem przed siebie. Gnał jak oszalały. Rozpierała go energia. Z łatwością pokonywał przeszkody, które znalazły się na jego drodze. Zarżał zadowolony i pędził przed siebie.

Maila

Zarżała. Stanęła dęba po czym puściła się cwałem. Tak ona to kochała. Nawet nie patrzała pod nogi instynktownie omijała lub przeskakiwała przeszkody. Szybko się z nim zrównała i tak gnali dalej i dalej.

Spirit

Wciąż tak gnając przed siebie co chwilę rżał ze szczęścia. Za nim i Mailą nie było widać nic prócz olbrzymiej chmury kurzu, która będąc coraz dalej ich opadała. To był jego żywioł, całe jego życie.

Maila

Gnała wciąż przed siebie. W tym galopie zapomniała niemal gdzie jest i że jest z nią Spirit. W końcu spożytkowała na ten galop całą swoją energię i lekko zdyszana zwolniła.Zapomniała że galopować nie można wiecznie.

Spirit

Po chwili również on zwolnił. Biegł już spokojnym galopem obok klaczy. Po bardzo długiej chwili przeszedł do kłusa, potem do stępa po czym zatrzymał się i westchnął zachwycony. -Kocham to- Powiedział i wziął głęboki oddech.

Maila

Uśmiechnęła się tajemniczym uśmiechem i powiedziała - Gdybyśmy tego nie kochali nie bylibyśmy w tym stadzie! - zauważyła przytomnie ale wciąż rozpierała ją radość galopu. Zwolniła już całkiem i szła stępem

Spirit

-Oczywiste- Powiedział uśmiechnięty. Ale jego zapału i miłość do biegów nie dało się opisać w słowach. Westchnął radosny i podszedł spragniony do wodospadu i zanurzając chrapy w niespokojnej tafli wody napił się.

Maila

Uśmiechnęła się. Cokolwiek by powiedziała to i tak nie wystarczyłoby na opisanie tego jak kocha galop i wolność. Podeszła także do wodospadu i weszła do niego po czym napiła się orzeźwiającej wody.